Η χρήση της Αλόης βρίσκει τις απαρχές της πολύ πίσω στα χρόνια της Αρχαίας Αιγύπτου. Γνωστή και ως «φυτό της αθανασίας» χρησιμοποιούνταν ως δώρο ταφής στους αποθανόντες Φαραώ. Παραδοσιακά η αλόη χρησιμοποιούνταν για την επούλωση των πληγών, για τη βελτίωση δερματικών παθήσεων και από το στόμα ως καθαρτικό.
Σήμερα, πέρα από τις παραδοσιακές χρήσεις έχουν προκύψει επιπρόσθετες όπως αυτή από του στόματος για μια ποικιλία καταστάσεων π.χ σακχαρώδης διαβήτης, άσθμα, επιληψία και οστεοαρθρίτιδα. Τοπική χρήση επίσης προτείνεται για εγκαύματα, καψίματα από τον ήλιο ακόμα και για περιπτώσεις ψωρίασης.
Φυσικά το τζελ της αλόης μπορεί να βρεθεί σε μια ποικιλία προϊόντων για το δέρμα όπως λοσιόν, αλοιφή ή αντιηλιακή κρέμα. Από την αλόη επίσης παράγεται ένας χυμός ο οποίος διαθέτει καθαρτικές ιδιότητες. Παλαιότερα, προϊόντα αλόης είχαν την έγκριση να κυκλοφορούν ως μη συνταγογραφούμενα καθαρτικά. Πρόσφατα όμως αποσύρθηκαν από την αμερικάνικη αγορά ακριβώς επειδή οι κατασκευάστριες εταιρείες δεν παρείχαν στους καταναλωτές αρκετά δεδομένα ασφάλειας αυτών των προϊόντων.
Πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν πως το τζελ της αλόης μπορεί να δράσει ευεργετικά στα εγκαύματα. Υπάρχει παρ’ όλ’ αυτά μια μελέτη η οποία δείχνει πως το εν λόγω τζελ αναστέλλει την επούλωση σοβαρών μετεγχειρητικών ουλών.
Κάνοντας μια ανασκόπηση σε όλα τα δεδομένα των πρόσφατων μελετών για την αλόη προκύπτει το συμπέρασμα πως τα δεδομένα δεν είναι αρκετά πειστικά για να υποστηρίξουν οποιαδήποτε από τις παραπάνω χρήσεις. Επιπρόσθετα, έχουν αναφερθεί διάφορες παρενέργειες από τη χρήση της.
Για παράδειγμα, οι κοιλιακές κράμπες και η διάρροια αποτελούν φαινόμενα από τη χρήση της από το στόμα. Η διάρροια που προκαλείται μπορεί με τη σειρά της να επηρεάσει την απορρόφηση πολλών φαρμάκων. Οι ασθενείς επίσης με σακχαρώδη διαβήτη που λαμβάνουν ανάλογη φαρμακοθεραπεία θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς οι διάφορες μελέτες δείχνουν πως η χρήση της αλόης από το στόμα μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.
Επίσης από τη χρήση της από το στόμα έχουν αναφερθεί ορισμένες περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας. Φυσικά η ασφάλεια από τη χρήση της αλόης ακόμα τεκμηριώνεται από μελέτες που βρίσκονται υπό εξέλιξη. Στην απόπειρα όμως δοκιμής κάποιου βοτάνου ο καθένας δε θα πρέπει να παρασύρεται από διάφορες φήμες ή από εύπεπτα διαφημιστικά μηνύματα. Αντίθετα θα πρέπει να συμβουλεύεται τον ειδικό ώστε να λαμβάνονται υπόψη όλες οι σχετικές παράμετροι.
